خوش به حال قدیمی ها که مردن! وگرنه از غصه می مردن!
داشتم با خودم فکر می کردم قدیمی ها چطوری زندگی می
کردن؟
ما چه جوری زندگی می کنیم و آینده گانمون چطوری؟
قدیمی هایی که برای شستن لباس ها و کهنه های بچه هاشون باید
وسط سرمای زمستون یخ حوض رو می شکستن هیچ وقت فکرش رو می کردند که پَمپرس و مای
بِی بی به زودی به بازار می یاد و یه ماشینی می یاد که با فشار دادن یه دکمه و
ریختن پودر تو مخزنش خودش آب رو تا 30 درجه و بیشتر گرم می کنه و لباس ها رو تمیزِ
تمیز می شوره!؟
یا اون ها که برای پخت و پز یا گرم شدنشون، باید هیزم جمع
می کردن هیچ وقت می تونستن تصور کنن که ما با یه اسپیلت گرم و سرد و فشار دادن یه
دکمه رو کنترل، فضامون رو گرم یا سرد کنیم؟ یا با قرار دادن مواد غذاییمون تو
مایکروویو و فشار دادن دکمه ی برنامه ی مورد نظرمون غذا رو آماده کنیم!
چقدر یه زن که تو دویست سال پیش زندگی می کرده اگه الان
بیاد توی روزگار ما و زندگی های ما رو ببینه تعجب می کنه؟
ما چی؟
ما از چه تغییراتی توی زندگی آیندگانمون تعجب می کنیم؟
واقعاً چی مونده برای رفاه زندگی که ما نداریم؟
وقتی یه بچه ی کوچولو بودم نهایت آرزوم این بود که یه مخترع
بشم مثل ادیسون و گراهام بل و تلفن تصویری رو اختراع کنم تا هر وقت دلم واسه مامان
بزرگم تنگ شد بتونم ببینمش!
حالا سال ها ست که همه تو همه ی دنیا با یاهو و اُوو یا
هزارتا برنامه دیگه به راحتی همدیگه رو می بینند و چقدر آرزوی من کوچیک شده و هیچ
وقت فرصت مخترع شدن رو به دست نیاوردم...
ما خوشحال تریم یا قدیمی ها؟
ما سالم تریم یا اون ها؟
ما سرمون خلوت تره و بیشتر به هم سر می زنیم یا اون ها؟
من فکر می کنم اون ها سالم تر بودن چون بدن هاشون مدام در
حال تحرک بود و ذهن هاشون هم درگیر همون کاری که می کردن.
اون ها خوشحال تر بودن چون لذت ساختن و به دست آوردن رو
تجربه می کردن.
اون ها با همه ی مسافت های دورشون بیشتر و صمیمی تر همدیگه
رو می دیدن چون فرصتی داشتن که از هم دور بشن و دلشون تنگ بشه و بعد لذت نوشتن
نامه ،منتظر شدن برای جواب، چشیدن طعم دلتنگی وشادی از دیدن همدیگه رو تجربه می
کردن ما تو فیس بوک عکس های مسافرت های همدیگه رو می بینیم و دیگه از هم نمی پرسیم
چی کارا می کنی کجا ها رفتی؟ اون ها دور کرسی جمع می شدن و بزرگترها براشون قصه می
گفتن شاهنامه می خوندن شب نشینی میرفتن و ما....
اون ها از ما شاد تر بودن!
من فکر می کنم حتی نسل قبلیمون هم از ما شاد تر بودن. با
معنا تر بودن
پدر و مادرهامون یه جور دیگه زندگی هاشون با معنا بود یه
جور دیگه لذت می بردن و کار می کردن.
خدای اون ها براشون ملموس تر بود.
روزهای ما خط خطی شدن...
هدف های ما گم شدن ...
عشق هامون تاثیر هورمون و شهوته!
دیگه مثل قدیم پول هامون رو پس انداز نمی کنیم تا یه چیزی
بخریم هر عروس و دامادی وسایل استفاده ی سال ها بعدترش رو هم،تو جهیزیه اش می بره!
مثلاً بی رودربایستی شدیم و در اصل با هم شرم و حیا
نداریم ، راحت می ریم تو شکم هم و در می یایم و بعدم
می گیم من که چیزی نگفتم
مرد از مردی افتاده زن از زنی...
مرد هامون تعصبی داشتن که زنشون دیر وقت تنها نمونه. زن ها
حرمتی داشتن که مردشون از راه که می یاد گرسنه نمونه.
این روزها ما چقدر تنهاییم؟
چقدر خسته ایم؟
چقدر گرسنه ایم؟
چشم هامون ،دل هامون ،دست هامون ... و چقدر شکم ها سیر شده!
دلم برای نسل خودم و نسل های بعد از خودم می سوزه...
که ساندویج هاشون تو مایکروویو دم سوپر گرم می شه و یک
دقیقه می بلعند اما دل هاشون چی... ...
جمعه 29 تیر 1391 - 2:55:11 PM
امتیازات پوینت برای شما این کاربرد را دارند که میتوانید با پوینت خودتان وقتی به مقدار معینی برسد اشتراک ویژه خریداری نمایید
امتیازات لول برای شما این کاربرد را دارند که هرچه لول شما بالاتر باشد، افراد با ارسال پیام یا کارت یا افزودن شما به لیست دوستانشان امتیاز بیشتری دریافت میکنند
امتیازات لیدر بورد برای شما این کاربرد را دارند در جدول 100 کاربر برتر سایت قرار میگیرد و در صورتی که امتیاز شما بالاتر باشد در صفحه اول سایت در جدول 10 کاربر برتر سایت نمایش داده خواهید شد
اعتبار گوهر که هر روز به ازای ورود به گوهردشت به شما داده میشود در صفحه اطلاعات بازی قابل تبدیل به پوینت، لول و لیدر برد است
.gif)
Please wait 
Rss Feed